வியாழன், 15 செப்டம்பர், 2016

மேரி ஏழு வலிகளின் திருநாள்.

புனிதப் பக்தியான தியாகத் திருமச்சு விழாவில் பவுல் ஐந்தாம் வழியில் அன்னே என்ற விருப்பமான, அடங்கும் மற்றும் கீழ்ப்படியக்கூடியது ஊழியராகவும் மகளாகவும் மூலமாக மரியா அம்மையார் உரை ஆற்றுகிறாள்.

தந்தையின் பெயர், மகனின் பெயர் மற்றும் புனித ஆவியின் பெயரில். அமேன். இன்று நாங்கள் மரியா ஏழு வலிகள் திருவிழாவை பவுல் ஐந்தாம் வழியில் ஒரு மதிப்புமிக்க தியாகத் திருமச்சுடன் கொண்டாடினோம்.

இன்றைய திருநாளில், அவள் உரைக்கிறாள்: நான், நீங்கள் மிகவும் அன்பான விண்ணப்பெண் தாய்தான் இன்று இந்த நேரத்தில், விருப்பமான, அடங்கும் மற்றும் கீழ்ப்படியக்கூடியது ஊழியர் மற்றும் மகளாக அம்மையார் மூலமாக உரைக்கிறேன். அவள் முழுமையாக எனது இருக்கையில் இருக்கிறது மேலும் இன்று என்னிடமிருந்து வருகின்ற வாக்குகளை மட்டுமே மீண்டும் சொல்லுகிறது.

அன்பான சிறிய கூட்டம், அன்பான பின்தொடர்பவர்கள் மற்றும் அருகிலிருந்தும் தொலைவில் இருந்தும் வந்த அன்பான யாத்ரீகர்கள். இன்று நீங்கள் அனைவருக்கும் தங்களது குருவைக் கட்டிக்கோண்டு விருப்பமாக ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

நான், நீங்கள் மிகவும் அன்பான தாய்தான், உங்களை முன்னால் குருவைத் தாங்கினேன், மிகக் கடுமையான குருவை. ஜீசஸ் கிறிஸ்ட் மனிதகுலத்தை மீட்கும் வண்ணம் குருவில் நெருப்புக்கொள்ளப்பட்டபோது எனது இதயத்தில் ஊறிய பேய்ச்சல் அளவு நீங்கள் அளக்க முடியாது. அவன் தாயாக, மிகவும் பெரிய வேதனை அனுபவிக்கவேண்டி இருந்தேன்.

நீங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள், மேரியின் அன்பான குழந்தைகள்? நீங்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட குருவை தாங்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்றால், அதாவது மனிதக் குறியளவில் சில நேரங்களில் உங்களை உறக்கம் விலகச் செய்யும் அளவிற்கு அவ்வாறு கடுமையானதா? அந்த சமயத்தில் மட்டுமே நீங்கள் சரியானவர்கள், என் அன்பானவர்களே, ஏனென்றால் மேரியின் குழந்தைகள் குருவின் பின்தொடர்பாளர்கள். உங்களுக்கு முன்னால் அனைவரும் ஜீசஸ் கிறிஸ்ட் தான் குருவைத் தாங்கினார்கள். நீங்கள் அவன் வலியைக் கண்டு கொண்டிருக்கிறீர்களே. நானும், தாயாகவும் இணைத்துக் கொடுக்கும் பெண்ணாகவும் அந்த வேதனையைப் புண்படுத்தி இருக்கின்றேன்.

இன்று அனைவருக்கு இந்த மாத்திரியவாடிக் கிறிஸ்டு தேவாலயத்தை பார்க்கும் விதம் மிகக் கடினமாக உள்ளது, அதாவது எப்படி இது தரையில் அழிந்துவிட்டது. நான் இதைக் காண விரும்புகின்றேன், என் அன்பான மேரியின் குழந்தைகள், இந்த உண்மையான கத்தோலிக்க தேவாலயம்தான் இறுதியில் வெளிப்படும் வண்ணம் இருந்தால் தான். ஏனென்றால் இன்னும்கூட புனிதப் பக்தியான திருவிழா பவுல் ஐந்தாம் வழியில் கொண்டாடப்படுவதில்லை, அதாவது குருக்கள் அவர்களது தவறை அறிந்திருக்கிறார்கள். காலம் நிறைவேற்றப்பட்டதல்ல. குருக்கள் இன்னும் குழப்பத்தில் இருக்கின்றனர்.

ஆமாம், என் அன்பானவர்களே, குருக்கள் அவர்களின் மனத்தைத் தவறிவிட்டார்கள். இது இறுதி காலம் ஆகிறது.

எனது மகன் ஜீசஸ் கிறிஸ்ட் இந்தக் குருக்களை மீண்டும் அவனை குருவில் நெருப்புக்கொள்ளச் செய்யும் வண்ணம் பார்க்க வேண்டியிருக்கும், அவர்கள் தியாகத் திருமச்சு குருக்களாக என்னை சேவை செய்வதில்லை. மட்டுமே புனிதப் பக்தியான தியாகத் திருமச்சுக் குருக்கள் இருக்கும்போது புதிய தேவாலயமும் விமலமாக எழுந்திருக்கும். கத்தோலிக்க தேவாலயத்தை மீண்டும் பார்க்க வேண்டி இருக்கிறது, ஏனென்றால் அது ஒரே புனிதத் தேவாலயம் ஆகிற்று. எப்போதும்கூட மற்றொரு உண்மையான தேவாலயமில்லை இருக்க முடியாது.

இன்று இந்த உண்மையான தேவாலயத்தை ஒட்டாக்கி, ஜீசஸ் கிறிஸ்ட் அனுப்பும் தூதர்களை அவமானப்படுத்துகின்றனர். அவர்கள் உலகில் சத்தியத்தை எடுத்துச்செல்ல வேண்டுமானால் அந்த வாய்ப்பு இருக்காது. அவர்களை குற்றஞ்சாட்டுகின்றார்கள், அவமனப்பட்டுக்கொள்ளச் செய்ய்கின்றனர் மற்றும் வெளியேற்றி விடுவோம். ஆனால் அவர்கள் உண்மையை அறிவிக்கும் பணியை தொடர்ந்து செய்வார், அதாவது அவர்களைப் பேய் போலக் காட்சிப்படுத்தினாலும். அவர்கள் ஆன்மாவின் மார்த்த்திரர்களாக இருக்கிறார்கள். எவரையும் அவருடைய திரித்துவத் தேவனுக்கு சத்தியத்தை அறிவிக்கவும் மற்றும் சான்று கொடுக்கவும் தள்ளிவிட முடியாது. நான் அனைத்துத் தூதர்களும் விண்ணப்பெண் தந்தைக்குக் கொண்டுச்செல்லப்படுகிறார்கள், அவர் அவர்களை மிகப் பலமாக ஆதரித்துவிட்டார் மேலும் அவர்களுடன் இருக்கின்றார் மற்றும் எப்போதும்கூட அவருடைய அருகில் இருந்து விடுவதில்லை.

நீங்கள் மிகவும் அன்பான தாயே, நான் உன் காதலிப்பவனாக இருக்கிறேன், அவள் மிகப் பெரிய வருந்தலை அனுபவிக்க வேண்டியிருந்தது. இந்தக் குறுக்கை பாருங்கள், ஏனென்றால் அதனால் நீங்களும் காதல் காரணமாக வருந்து கொண்டிருப்பீர்கள். உன்னுடைய தாயாக இருந்தேன், என்னுடைய இறந்த மகனை, கடவுளின் மகனை என் மார்பில் அமர்த்த வேண்டியிருந்ததில்லை? நான் அவனைக் கண்டு, மிகவும் காதலித்தேன் மற்றும் 33 ஆண்டுகள் அவருடன் இருக்க அனுமதி பெற்றிருக்கிறேன். இப்போது அவர் இந்தக் குறுக்கு வருந்தலை வழியாக உலகத்தை மீட்டெடுத்துள்ளார், ஆனால் தற்போதுவரை எவரும் அவனை புரிந்து கொள்ளவில்லை.

நான் அனுபவித்த அந்த வேதனையை அளவிட முடியாது. இருப்பினும், நான் உங்களுக்கு அனைத்தையும் கேட்கிறேன், நீங்கள் தாங்கள் வருந்துவதற்கு ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவது என்று உணர்வுடன் தாங்கிக் கொள்வீர்கள். மட்டுமல்லாமல், நீங்கள் உங்களை குறுக்கை நோக்கி பார்த்தால் மாத்திரமே நீருக்கு மீட்பு உறுதியாக இருக்கும். குறுக்கின்றியே மீட்பில்லை.

இன்று பலர் தாங்கள் குறுக்கையைத் தவிர்க்க முடியும் என்று நினைக்கிறார்கள், அதை விலகி விடலாம் என்றால், அனைத்து வகையான கருவிகளையும் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் என்பதில் இருந்து தப்பிக்க வேண்டுமென்றாலும், அவர்களுக்கு அது சாத்தியமில்லை என அறிந்துகொள்கின்றனர். குறுக்கே நாள் வாழ்வின் ஒரு பகுதியாகும். ஒவ்வோரு மனிதனுக்கும் தம்முடைய சொந்தக் குறுக்கை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும், விரும்பினாலும் விருப்பப்படாமலுமாக.

மனிதன் தாங்கள் குறுக்கையை விலகி விட முயற்சிக்கும் போது, அவர் மிகவும் சீக்கிரமாக அதை மேலும் கடினமானதாக உணர்வார், ஏனென்றால் நான், தேவதாயாக இருக்கிறேன், என்னுடைய குழந்தைகளுக்கு இரக்கம் கொண்டுள்ளேன் மற்றும் ஒவ்வொரு குறுக்கையும் பார்த்து, தாங்கள் எல்லோரும் மரியாவின் மக்களாவர் என்பதை அறிந்துகொள்கின்றனர். நான் உங்களிடமிருந்து இன்று நீங்கள் குறுக்கையை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்று உணர்வுடன் இருக்கிறேன், ஏனென்றால் குறுக்கின்றியே மீட்பில்லை.

நீங்கள் தாங்கள் இந்தக் குறுக்கு நோக்கி பார்த்து அதை வருந்துவதற்கு விரும்புகிறீர்கள் மற்றும் கிரதிதராக இருக்கிறீர்கள்.

மெகன் நகரத்தில் உள்ள புல்லாங்குழல் குறுக்கையும் என்னுடைய மகனின் அன்பின் சின்னமாகும். பலர் தாங்கள் தம்முடைய குறுக்கு ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்று விரும்பி அதற்கு ஓடுகின்றனர்.

ஒரு நாள், என்னுடைய காதலிப்பவர்கள், நீங்கள் வானத்தில் ஒளிரும் குறுக்கை பார்க்க அனுமதி பெற்று கொண்டீர்கள். அப்போது மக்களுக்கு குறுக்கின்றியே சாத்தியமில்லை என்பதைக் கண்டுகொள்ளலாம். அவர்களின் சொந்தக் குறுக்கையும் தம்முடைய பாவங்களையும் தாங்கள் முன் நிறுத்தப்படுவது என்று அறிந்துகொள்கின்றனர். அவர் எவரும் இன்னுமோ ஒரு நல்ல திருச்சபை விசாரணையில் தம்முடைய பாவங்களை ஒப்புக் கொள்ளவில்லை என்றால், அவர்களுக்கு கண்ணீர்கள் உண்டாக வேண்டும்.

தேவ தாயின் இடைவெளியில் சிலர் தெருவில் ஓடி விட்டு எந்தக் கண்டிப்பையும் அறியாதவராய் இருக்கும். அவர் தம்முடைய பாவங்களை தனது ஆன்மா பார்வையில் முன் நிறுத்தப்படுவதை சுமக்க முடியாமல் இருக்கிறார், ஏனென்றால் அவர்கள் வாழ்ந்த காலத்தில் செய்த பாவங்கள் மிகவும் பெரிதாக இருப்பதால்.

அவர்களின் முழு வாழ்விலும், "என் பாவத்தை எப்படி சுமக்க வேண்டும்? நல்ல திருச்சபை விசாரணையில் எங்கே மற்றும் எவ்வாறு செய்யலாம்?" என்று கேட்கவில்லை. இப்போது ஒரு விசாரணையைச் செய்துகொள்ள முடியாது. தீமையாக, நீங்கள் அதைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டுமென்றால் மிகவும் கடினமாக இருக்கும்.

நான், ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட தாயாக இருக்கிறேன், அவர்களின் இதயங்களில் தொடர்ந்து தொடு விட்டிருக்கிறேன், ஆனால் அவர் என்னுடைய அன்புக் கதிர் இதயத்தைக் கண்டுகொள்ளவில்லை. நானும் அனைத்து பாவங்களிலிருந்து அவர்களை மீட்க விரும்பினேன், ஏனென்றால் நான் தேவ தாயாக இருக்கிறேன் மற்றும் கடவுளின் மக்களையும் அனைவருக்கும் அன்புடன் இருக்கிறேன். எல்லா குழந்தைகளிலும் ஒருவர் என்னிடம் ஓடி வந்து அவர்கள் தம்முடைய தாத்தாவுக்கு திரும்பி வர வேண்டும் என்று விருப்பப்படுகிறேன்.

மரியாவின் மீட்புக் கவசத்தின் கீழ் அனைவரும் பாதுக்காப்பாக இருக்கவும், நான் மறைவற்ற இதயத்திற்கு அர்ப்பணிக்கப்படும் வாயிலில் புனித சாதனையில் பாதுகாக்கப்பட்ட இடத்தில் வந்து சேர்வீர்கள்.

இன்று எங்கள் புனித தாய்மாருக்கு அவள் கிறிஸ்துவின் சிலுவையில் கூட்டுச் சாவை ஏற்றுக்கொண்டதற்காக நன்றி சொல்ல விரும்புகின்றோம்.

என்னால் உங்களைக் கடவுள் தாய்மாராக, ஏழு வலியின்தாய், அனைத்துக் குமரர்களும் புனிதர்கள் உடன் பெருந்தங்கமுடன் ஆசீர்வாதம் கொடுக்கிறேன். அப்பா, மகன் மற்றும் திருப்பூதத்தின் பெயர் மூலமாக. அமீன்.

என்னுடைய மரியாவின் குலத்து பிள்ளைகள், உங்களது சிலுவையை விரும்பி ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள், அதனால் ஒரு நாள் வானத்தில் நிலைநிறைந்த சாதனத்தை பார்க்கலாம். அமீன்.