(در شب، پس از کناکل)
"...پسران و دخترانم، امروز شما را با عشق من مبارک می‌کنم و در دل خودتان نگه دارم. همان‌طور که تابوت برای نوح و خانواده‌اش پناهگاه بود و از طوفان نجات یافتند، همینطور دل محبت‌ام برای شمایان پناهگاهی خواهد شد در این روزگارهای افسردگی و بدکاری. پس به من بیایند که می‌خواهید همه شما را در دل خود نگه دارم تا بیشتر از پیش آرامش، قوت، عشق و صلح بگیرند. پس پسران و دخترانم، دیگر وقتتان با چیزهایی بی‌ارزش نگاه کنید و کاملاً برای من تقدیس شوید تا من باشیم و همیشه همراه من زندگی کنیم و به وسیلهٔ من.
به همه شما در این لحظه با عشق مبارک می‌دهم. صلح".