۲۰۲۱ دسامبر ۲۴, جمعه
استرالیا به پروردگار ما بیشترین درد را می‌رساند
پیام برای والنتینا پاپاگنا در سیدنی، استرالیا
شب کریسمس
در طول دعاهای شامگاهی من روز قبل، به پروردگار می‌گفتم: «پروردگر، اکنون محدودیت‌های زیادی بر ما تحمیل شده‌است و در جهان درد و بیماری فراوان است. چند سال پیش، به من گفتید که یک صلح زیبایی در شب کریسمس روی همه ملت‌ها فرو ریخته خواهد شد.»
«شاید این سال معجزه‌ای رخ دهد؟» گفتم: «چون شما اجازه می‌دهید. شاید همه چیز خوب شود و ویروس کرونا دیگر وجود نداشته باشد؟»
این صبح در حالی که من دعا می‌کردم، پروردگار عیسی آمد و گفت: «دعای تو را شب گذشته شنیدی.»
«اما بهت گفتم، استرالیا بیشترین درد را از همه ملت‌ها به من می‌رساند! بهت می‌گویم چرا.»
به من نشان داد؛ مانند یک قطعه نازک فولاد، مثل یک عصا بود که بر بافت نرم و حساس بین انگشتان پروردگار فشار آورده شده‌است، همچون اینکه او را محکوم کرده‌اند. آن همیشه تحت فشار است تا درد شدیدی احساس کند. بسیار دردناک است. من می‌توانستم نازک‌ترین قطعه فولاد را از استرالیا تا آسمان کشیده ببینم.
«اینگونه که درد را از استرالیا دریافت می‌کنم,» گفت.
«آن به من در همه جا تا آسمان فرستاده شده‌است. این یک درد دائمی است.»
«مردمان استرالیا دوست دارند زمان خوب داشته باشند، چیزهای خوبی بگیرند، سفر کنند، پول بسازند و از خود لذت ببرند. آنها طمعکار هستند، در مورد اینکه چقدر پول خواهند داشت فکر می‌کنند، همه برای منافع شخصی‌شان. آنها دوست دارند صنعت را ادامه دهند تا سود بزرگی کسب کنند. آنها می‌خواهند هر چیز زیبای دنیا باشد، بیشتر از هیچ ملت دیگری، اما نمی�یستن که رنج‌هایی را قبول کنند که به آنها رسیده‌است. همیشه شکایت می‌کنند. همه چیز باید همانگونه که پیشتر بود انجام شود. تمام «من، من، من» است و دربارهٔ دیگران فکر نمی‌توانند.»
پروردگار عیسی نالید: «اما هیچ‌کس نخواهد توبه کرد. آنها دربارهٔ توبهٔ خود فکری نمی�یستن.»
«امروز، بسیار به من آزار رسیده خواهد شد چون وقتی مردم جمع می‌شوند، بسیاری جشن خواهند گرفت و نوشیدنی خواهند خورد.» پروردگار دربارهٔ استرالیا بسیار جدی و ناراحت بود.
گفتم: «پروردگر، خیلی متاسفم. همه این‌ها را نمی�یستن که بدانند.»
پروردگار بر مردم استرالیا و کشیش‌های تو رحمت بفرما.
