Οι Είκοσι Τέσσερις Ώρες του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

Οι 24 ώρες του πικρού Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη Λουίζα Πικάρετα, την Μικρή Θυγατέρα της Θείας Βούλησης

† Τέταρτη Ώρα
Από τις 8 έως τις 9 μ.μ. †

Το Ευχαριστικό Δείπνο

Ετοιμασία πριν από κάθε Ώρα

Ιησού, η γλυκιά μου αγάπη! Επειδή η αγάπή σου για μας δεν είναι ποτέ αρκετή για εσάς, βλέπομαι ότι ανασταίνεις από τον τραπέζι στο τέλος του Τελευταίου Δείπνου και τραγουδάς με τους αγαπημένους σου μαθητές το ύμνο της ευχαριστίας προς τον Πατέρα για να εξιλάσσεις την αχαριστία των κτισμάτων. Ωστε, Ιησού, καταλαβαίνω ότι σε ό, τι πράττες και σε όλα τα οποία έρχονται σε επαφή μαζί σου, έχεις στα χείλη σου τις λέξεις: «Ευχαριστώ Σέ, Πατέρα μου!» Αυτά τα λόγια παίρνω από τα χείλιά σου. Πάντα και παντού θέλω να λέγω: «Ευχαριστώ Σέ για εμένα και για όλους!» για να αντικαταστήσω την έλλειψη ευχαριστηρίας.

Ο Ιησού, η αγάπη σου δεν έχει ακόμα αναπαύσει. Ακούω ότι καλείς τους μαθητές σου να καθίσουν πάλι. Παίρνεις ένα λεκάνι, περιζώνεσαι με μια λινένια πεπλοφόρο και προσκυνείς στα πόδια των μαθητών σε τέτοιο ταπεινό στάση που προσέλκυες το βλέμμα ολόκληρου του ουρανού και τον θαυμάζεις. Κι οι Απόστολοι κοιτάνε με αναποδογύρισμα. Αλλά πείτε μου, αγαπημένη μου, τι κάνεις; Καί τι είναι αυτή η πράξη της βαθύτερης ταπεινοφροσύνης, μιας ταπεινοφροσύνης που δεν έχει δει ποτέ και δεν θα τη δεί κανείς;

«Τέκνον του ανθρώπου», απαντάει ο Ιησούς, προσκυνώντας στα πόδια των αποστόλων, «μόνο τις ψυχές τους επιθυμώ¹, και με δάκρυα συντίθετο μια τέχνη αγάπης για να τα δεσμώσει σε Εμένα. Με το σύμβολο του νερού σας που έχει μειγθεί με τα δάκρυά Μου θέλω να καθαρίσω τις ψυχές τους από κάθε αμαρτία και να τις προετοιμάσω να Με δεχτούν στο μεγάλο μυστήριο. Αυτή η πράξη καθαρισμού είναι τόσο κοντά στη καρδιά μου που δεν θέλω να την εμπιστεύομαι στους αγγέλους ή στην Αγία Μητέρα μου. Εγώ ίδιος θέλω να καθαρίσω τις ψυχές των αποστόλων μου για να τα κάνω άξια να λάβουν το καρπό της Ευλογημένης Κοινωνίας. Έτσι θέλω να εξιλάσσομαι για όλα τα καλά έργα, αλλά ιδιαίτερα για τη διαχείριση των μυστηρίων, που γίνονται με πνεύμα αδιαφορίας και όχι στο Πνεῦμα του Θεού. Ω, πόσα καλή έργα γίνονται που μου φέρουν περισσότερη ατιμία παρά τιμή, περισσότερα πικρία παρά χαρά, θάνατο αντί ζωής!² Αυτές ακριβώς οι προσβολές είναι αυτές που με λυπούν πιο πολύ. Η ψυχή μου, καταγράψτε όλες τις προσβολές που Με έχουν επιφέρει. Κάνετε εξιλάσσοντες πράξεις για να παρακαλέσω την καρδιά μου, η οποία είναι βυθισμένη στη πικρία.»

Ο πονημένος Ιησού μου! Την ζωή σου θέλω να κάνω δική μου για να εξιλεωθώ για τόσο πολλά αδικήματα. Θέλω να εισέρχομαι στα πιο κρυφά γωνιάκια της θείας καρδιάς σου ώστε με την ίδια σου καρδία να εξιλεώνω τα αδικήματα που σε προκάλουν αυτοί που είναι οι αγαπημένοι σου. Θέλω να ακολουθήσω σε όλα και, εν ωσιν σοι, να πάμε σε όλες τις ψυχές που θέλουν να δεχτούν σε εις την Ευχαριστίαν και να εισέρχονται στα καρδιά τους. Ω Ιησού, με τα δάκρυά σου και το νερό με το οποίο πλάνασας τα πόδια των αποστόλων μας, ας πλύνουμε τις ψυχές που θα σε δεχτούν. Ας καθαρίσουμε τις καρδιές τους, ας αφαιρέσουμε τον χορό με τον οποίον είναι βρωμισμένες και ας φωτισούμε ώστε να σας ευχαριστηθείτε για αυτούς. Όπως πλάνας τα πόδια των μαθητών σου με αγάπην ζήλον, σε κοιτάζω κι αναγνωρίζω ότι άλλο ένα πόνο διαπερνάει την καρδιά σου. Οι αποστολές συμβολίζουν όλα τους μέλλοντα παιδία της Εκκλησίας, αλλά και, στην ατελήσιά τους, όλες τις κακίες που θα γίνουν εις την Εκκλησίαν, οπότε όλη η ακολούθησις των παθών σου. Ο ένας συμβολίζει ασθένειες, ο άλλος δόλο; αυτός το σύμβολον της υποκρισίας, εκείνος του υπερβολικού έρωτα για χρυσόν γήινον. Εις τον Πέτρον βλέπουμε τις αποφάσεις που δεν είναι σταθερές, τα αδικήματα πολλών εκκλησιαστικών ηγετών; εις τον Ιωάννην την ασθένεια και των πιστότερων σου, γιατί κι αυτός κοιμήθηκε εν τω Κηπώ μετά τούς οτι ανεπαυσατο επί της καρδιάς σου μόνον να φύγει; εις τον Ιούδαν όλους τους αποστάτες με όλα τα βαρέα κακία που προϊζονται από την απιστία. Η καρδία σου υπερβάλεται από πόνο και αγάπη. Επείδη δεν μπορείς να κυριεύσεις τη μεγαλειότητα του πόνου όσο και τη μεγαλειότητα της αγάπης, παραμένεις εις τα πόδια κάθε αποστόλου, χύνοντας δάκρυα, εξιλεώμενος για κάθε ένα από αυτά τα αδικήματα και δεόμενος δύναμιν και σταθερότητα για όλους αυτούς.

Ω Ιησού μου, κι εγώ ενώνω με σεν και κάνω δικά μου τις προσευχές σου και τα έργα εξιλέως. Θέλω να μένω μαζί σου, να ενώνει τα δάκρυά μου με τα σου, ώστε ποτέ να μη είσαι μόνος, αλλά πάντα να έχεις εμένα δίπλα σεν για να συνδέχομαι τους πόνους σου.

Ιησού, η αγάπη μου! Σε βλέπω στα πόδια του Απόστολου Ιούδα. Η αναπνοή σου είναι δύσκολη, κλαίς και στενάζεις σε σιωπή. Πλύνεις τα πόδια του, φιλείς τους, τις πιέζεις στο στήθος σου. Όταν η φωνή σου χάσει από τον πόντο, κοιτάς τον προδότη με δάκρυα στα μάτια και λες στην καρδιά του: "Υιέ μου, σε παρακαλώ με τη φωνή των δακρύών μου, μη πάει στο δρόμο της κόλασης. Μοίρασέ μου την ψυχή σου, που επιθυμώ, προσκυνώντας στα πόδια σου. Πες μου, τι θέλεις να κάνεις; Τι σκοπεύεις να κάνεις; Θα σε δωσω όλα, μόνο μη χαλάσεις εσένα. Ω σπάρε με από αυτόν τον πόνο, εμένα, τον Θεό σου!" Και ξανά και ξανά φιλείς τα πόδια του.³

Ιησού μου! Όταν αναγνωρίζεις την σκληρότητα της καρδιάς του, η δική σου συστέλλεται. Η αγάπη σε κατακλύζει, φαίνεται ότι χάνειας τις δυνάμεις σου. Ιησού, ζωή μου! Άφησε με να σου κρατήσω τα χέρια. Καταλαβαίνω ότι αυτά είναι τέχνες της αγάπης σου που χρησιμοποιείς με τους κατηφορικούς αμαρτωλούς. Αλλά ενώ λυπάμαι για εσένα και αναπαύομαι σε εσένα για τις υβρίδες που λαμβάνεις από αυτές τις ψυχές, σε παρακαλώ να μου επιτρέψεις να περπατήσω στη γη ενωμένος μαζί σου για να προσφέρω το δώρο των δακρύων σου στους κατηφορικούς αμαρτωλούς ώστε οι καρδιές τους να μαλακάσουν; σε παρακαλώ να τους δοθείς την αγάπη σου για να δεθούν μαζί σου έτσι που δεν μπορούν πλέον να αποδράσουν από εσένα. Έτσι, θα ανταποδοθείς για τον πόνο που προκλήθηκε από τη πτώση του Ιούδα.

Ιησού, φίλε και χαρά της καρδιάς μου! Βλέπω ότι η αγάπη σου ακολουθεί το δρόμο της, σέρνοντά σε μαζί της. Ανέβας και προσέγγισες τον τραπέζι με επιθυμία, όπου ο άρτος και το κρασί είναι ήδη έτοιμοι για την ιερότητα. Τα θεία σου χαρακτηριστικά παίρνουν μια έκφραση τόσο εύσπλαγχνη, τόσο αγαπητική, όπως δεν έχει δει ποτέ πριν. Τα μάτια σου λάμπουν φωτεινότερα από τον ήλιο, το πρόσωπό σου κόκκινο και λαμπρό, ουρανικός χαρά παίζει γύρω από τα χείλη σου, όλο το εξωτερικό σου έχει την μεγαλοπρέπεια του Δημιουργού.

Βλέπω σε, αγάπη μου, μεταμορφωμένο. Η θεότητά σου λάμψει μέσα από το κέλυφος της ανθρωπότητά σου. Η όρασή σου, όπως ποτέ πριν δεν είχε δει κανείς, κατακτούν την προσοχή όλων. Οι αποστόλοι συλλαμβάνονται με γλυκή χαρά και σχεδόν δεν τόλμουν να αναπνεύσουν, η χαριτωμένη Μητέρά σου βρίσκεται πνευματικά στο τραπέζι σου για να θέαται τα θαύματα της αγάπης σου. Οι άγγελοι καταβαίνουν από τον ουρανό. Φαίνεται ότι ερωτούν ο ένας τον άλλον: «Τί είναι αυτό; Δεν είναι αυτή η υπερβολή, το παράλογο της αγάπης; Ο Θεός δεν δημιουργεί νέον ουρανόν ή νέα γη, αλλά δίνει σε εαυτό του μια νέα ύπαρξη μεταμορφώνοντας την φθαρτή ύλη ενός μικρού ψωμίου και κρασιού στο σώμα και το αίμα της ανθρωπότητάς του.» Ω αγάπη ανεκπλήστη! Όπως όλοι οι μαθητές σου είναι συγκεντρωμένοι γύρω από εσένα, βλέπω να παίρνεις το ψώμι στα ιερά χέρια σου και να το προσφέρεις στον Πατέρα. Ακούω την γλυκή φωνή σου λέγοντάς: «Αγιε Πάτερ, ευχαριστώ ότι πάντα ακούς τον Υιόν Σου. Αγιε Πάτερ, εργάζου με εμένα. Ποτέ πριν έστειλες εμένα από τον Ουρανό στη Γη να γίνω άνθρωπος στο κοιλιά της Παρθένου για να σώσει τα παιδιά μας. Τώρα άφησε με να γίνει το «Λόγος» σάρξ σε κάθε Ιερά Κοινωνία για να συνεχίσει τη σωτηρία των υιών των ανθρώπων και να είναι η ζωή κάθε ψυχής.»

Ω, παρακαλώ Σε, άφησε με να μένω σε κάθε Ιερό Κοινόνιο για να διαφυλάξω τη ζωή των παιδιών μου, να είμαι το φως, η δύναμή και η ισχύς τους. Πού αλλού θα πάουν; Τίνος θα είναι ο οδηγός; Τα έργα των χεριών μας είναι αιωνία, δεν μπορώ να αντισταθώ στην αγάπη μου, δεν μπορώ και δεν θέλω να αφησέω τα παιδιά μου μόνα.»

Ο Πατέρας κινείται από τα λόγια σου, που είναι φλογισμένα με αγάπη, και καταβαίνει από τον Ουρανό. Τώρα ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα βρίσκονται μαζί σου στο θυσιαστήριο τραπέζι, μωρό μου Ιησού! Τώρα λέγεις τα λόγια της αφιερώσεως με φωνή καθαρή και εντυπωτική. Χωρίς να κενώνεσαι εαυτό σου, παρουσιάζεταις σε κάθε ψωμί και οίνο sacramental τρόπο.

Μωρό μου Ιησού! Οι ουρανοί καμπτώνται προς τα κάτω και προσφέρουν σοι μια πράξη λατρείας στο νέο κατάσταση της βαθύτερης ταπείνωσης. Τώρα η αγάπη σου ικανοποιείται. Βλέπο όλες τις αφιερωμένες οστίες στον θυσιαστήριο μέχρι το τέλος των χρόνων. Αλλά τόσο πολλές οστίες είναι πλεγμένες με τον στέφανο του πόνου της Παθής σου, γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι ανταποδώνουν την υπερβολή της αγάπης σου μόνο με την υπερβολή της αχαριστίας, ακόμη και άτραιες εγκλήματα.

Ιησού, Καρδιά μου! Θέλω πάντα να είμαι μαζί σου σε κάθε θυσίαστριο, σε κάθε ποτήρι, σε κάθε Αγία Οστιά, για να μπορώ να προσφέρσω σοι τις πράξεις μου ικανοποίηση για όλες τις αμαρτίες που σου προκαλούνται στο μυστήριο της αγάπης.

Ιησού, κοιτάζω σε εσάς στην αφιερωμένη Οστία, φιλώ το μέτωπο σου με τον νους μου, όπου είναι ενθρονισμένη η μεγαλοπρέπεια της Θεότητας, αλλά αίσθηση και τις κολάσεις του στεφάνιου σου. Ω, πόσες ψυχές υπάρχουν που δεν σας αποτρέπει από τα κοντάρια των αγκαθμών ακόμα και στην Οστία! Αντί να προσφέρουν σε εσάς την τιμή των καλών σκέψεων, έρχονται με κακές σκέψεις. Καμπτώ το κεφάλι σου ξανά όπως στη Παθής σου, δεχόμαστε και ανέχομαι τις βελόνες που προκαλούνται από τα κοντάρια των κακών σκέψεων τους. Αγάπη μου! Προσεγγίζω σε εσάς για να συμμετάσχω στα πάθη σας. Παραλάβετε όλες τις σκέψεις μου στο πνεύμα σου για να αποτρέψει αυτά τα κοντάρια που σας προκαλούν τόσο πικρή πόνο. Αφήστε κάθε σκέψη μου να συγχωνευθεί με κάθε σκέψη σας ώστε να εξιλεωθούν όλες οι κακές σκέψεις και έτσι να σας παραμυθώ.

Ιησού, η μεγαλύτερη αγάπη μου! Βλέπω το φιλικό βλεμμα των ωραίων σου ματιών στρεφόμενο προς όσους παρουσιάζονται μπροστά σε σένα. Ζητεί από αυτούς ένα φιλικό βλεμμα ως απάντηση. Αλλά πόσοι εμφανίζονται μπροστά στο Ευλογημένο Σάκκο και κοιτάζουν άλλες πράξεις που τους διασκορπίζουν, κλέβοντας έτσι την χαρά που θα σου έδινε ένας αγαπητικός ματισμός. Κλαίς, αλλά τα μάγουλά μου είναι επίσης υγρά από δάκρυα. - Ιησού μου, κλαι! Θέλω να βάλω τους οφθαλμούς μου στους σους. Να συμμετάσχω στα πάθη σου, να εξιλεώσω όλες τις ματιές των περιεργών, προσφέροντάς σοι τα μάτια μου, που πρέπει πάντα να είναι στραμμένα προς εσένα.

Ιησού, βλέπω ότι ακούνεις με προσοχή τις δημιουργίες σου για να τους παρακαλείς. Αυτοί όμως λέουν τα προσευχήματα σου χωρίς ευλάβεια, συνήθεια και χωρίς πίστη. Και η ακοή σου πάσχει περισσότερο σε αυτό το φαγητό από ό,τι στην Παθώση σου. Ιησού μου, θέλω να ακούς όλες τις αρμονίες του ουρανού, να ενωθεί η ακοή μου με την δική σου, να συμμετάσχω στα πάθη σου, να σε παρακαλώ και να κάνω εξιλέωση.

Ιησού, ζωή μου! Βλέπω το ιερότερο πρόσωπό σου υγρό από στίγματα αίματος, διαμορφισμένο και χλωμό. Οι δημιουργίες σου εμφανίζονται μπροστά στο υψηλότερο εξορισμένο αγαθό. Αντί να σου δώσουν την κατάλληλη τιμή, φαινομενικά σου δίνουν τσιμπήματα στα μάγουλά σου και βεβήλωσαν το πρόσωπό σου με τις ασεβείς συμπεριφορές τους και τις ανεπιθύμητες συζητήσεις. Ως στην Παθώση σου, δεχόμενος αυτές τις υβρίδες με ειρήνη και υπομονή, τα αντέχεις. Ιησού, θέλω να φέρω το πρόσωπό μου κοντά στο δικό σου, όχι μόνο για να είμαι ο στόχος της ατιμίας που σου δείχνουν, αλλά και να συμμετάσχω σε όλη την πόνο σου. Με τα χέρια μου θέλω να καθαρίσω το πρόσωπό σου από τις βεβήλώσεις, να σας πιέζει στο καρδίο μου. Από ολόκληρο το εαυτό μου θα ήθελα να γίνουν τόσα μέρη και να τα τοποθετώ μπροστά στα μάτια σου όσοι ψυχές σε τιμάνε. Θέλω να μετατρέψω όλες τις κινήσεις μου σε τόσο πολλές προσκυνήσεις για να εξιλεώνω αδιάλειπτα την ανευλάβεια που έχουν δείξει οι δημιουργίες σου προς εσένα.

Ο Ιησού μου! Όταν έρχεστε στους υιούς των ανθρώπων στο Ευλογημένο Σάκκο, αναγκάζεται να κείτε σε τόσο πολλές ακαθάρστες, κακές και βλασφημικές γλώσσες. Ω, πόσο πικρό για εσένα! Φαίνεται σαν να δηλητηριάζεστε από αυτές τις γλώσσες. Είναι ακόμα χειρότερο όταν καταβαίνετε στα καρδιά τους. Αν ήταν δυνατόν, θα δεχόμουν με χαρά αυτές τις γλώσσες για να μετατραπούν όλες οι αμαρτωλές λόγους που σας προσβάλλονται τόσο πολύ σε λόγο εγκωμίου.

Ιησού, η υψηλή αγαθότητα μου! Βλέπο το κεφάλι σου τόσο κόπιαστο, εξαντλημένο και πλήρως καταναλωμένο από την αγάπη σας δραστηριότητας. Πες μοι, τι κάνετε; Και απαντάτε: "Τέκνο μου! Πρέπει να μένω στο εύλογο Ιερό από το πρωί μέχρι τη νύχτα για να φτιάξω αλυσίδες αγάπης. Όταν ψυχές έρχονται, τα δεσμεύω στην Καρδιά μου. Αλλά ξέρεις τι κάνουν τότε; Πολλές απελευθερώνονται με βία και σπάζουν τις αλυσίδες της αγάπης μου σε κομμάτια. Επειδή αυτές οι αλυσίδες δεσμεύονται στην Καρδιά μου, πάσχει βασανιστήρια που είναι ανεκφράστες. Σπάζοντας τις αλυσίδες μου, διαλύουν τα έργα της αγάπης μου, άφησαν δημιουργίες να τους δεσμεύσουν και να χρησιμοποιήσουν για την επίτευξη των στόχων τους. Κάνουν αυτό ακόμη και στην παρουσία μου. Τέτοια συμπεριφορά με λυπεί τόσο πολύ που θα πεθάνω από τον πόνο αν ήταν σε κατάσταση ικανότητα να πάσχει." - Πώς παθείτε μαζί σας, ο Ιησού μου! Η καρδιά σου είναι εκτεθειμένη σε tanto βασανιστήρια. Έτσι ζητώ από εσάς να φορέσω στην καρδία μου αυτές τις αλυσίδες που άλλοι σπάζουν, για να ανταποδώσει με την αγάπη μου και να σας παρηγορήσουν για τα προσβλήματα που ψυχές σας προκαλούν.

Ο Ιησού μου! Τόσο ισχυρή και δυνατή είναι η φωτιά που καίει στην Καρδιά σας ότι θέλει να εκφράσει τις φλέβες της και να στείλει βέλη αγάπης σε καρδιές. Πολλές, ωστόσο, αποτρέπονται από αυτά και επιστρέφονται με βέλους, δόρατα και προϊόντα ψυχρότητας, λυγισμένου και αχάριστης. Πόσο λόγος έχετε, ο Ιησού μου, να κλαίτε πικρά για αυτό! Τώρα δείξτε την καρδιά μου έτοιμη να δεχτεί όχι μόνο αυτά τα βέλη αγάπης που είναι προορισμένα για εμένα, αλλά και εκείνα που οι άλλες ψυχές απορρίπτουν. Θα εξιλεωθώ για τη ψυχρότητα, το λυγισμένο και την αχαριστία σας λαμβάνετε από αυτές τις ψυχές.

Ἰησοῦ, φιλῶ τὴν ἀριστερὰ χεῖρά σου καὶ οὕτως θέλω να εξιλάσκομαι πάντα τὰ παράνομα προσέγγισμά και ασεβήματα που συμβαίνουν εἰς ὄψιν σου. Αἰτούω σε να με κρατάεις πάντοτε κοντά στὴν καρδία σου. Δόξα τῷ Πατρί...

Ἰησοῦ, φιλῶ τὴν δεξιὰ χεῖρά σου καὶ με αὐτή θέλω να εξιλάσκομαι πάντα τὰ ἱεροσυλίες, καί τις που γίνουν ὑπὸ ιερέων που λατρεύουσιν εἰς ἀσεβή κατάσταση. Πόσακις σὺ, ἡ αγάπη μου, αναγκάζεῖς να καταβαίνεις ἐξ οὐρανοῦ εἰς ἄξιους χείρας καί καρδίας! Καί αν ἔστιν σε αὐτός σοι βδέλυγμα να ευρίσκεις σε τέτοια χεῖρες, ἡ αγάπη σου σέ αναγκάζει πάλι καί πάλι. Ναι, κάποιες τῶν δούλων σου ανανεύουν τὴν Πάθωσιν σου, ανανευούν το φόνο του Θεοῦ με τὰς ἁμαρτίας καί ἱεροσυλίες τους. Ἰησοῦ, τρομοκρατούμαι μόνον να σκέφτομαι. Καί ωστόσο, σὺ καί σε τέτοιες ἄξιους χεῖρες θέλεις, ὥσπερ κατεθέσθας εἰς τὰς χείρας τῶν ᾿Ιουδαίων κατά τὴν Πάθωσιν σου. Ως προβάτιον ἡμερώτατον, περιμένεις νέαν θάνατο, καί ωστόσο τη μεταστροφή των ἄξιον δούλων τοῦ θυσιαστηρίου.

Ἰησοῦ, πώς πάσχεις! Ζητάς χεῖρα που θα σε ελευθερώσει ἀπὸ τῶν αἱματόχυτων χειρῶν. Εάν ευρίσκεισ σαυτόν εἰς τέτοιες χείρας, παρακαλώ σε, καλέσει με. Ως εξιλάσκομαι θέλω να περιβάλλω σε με τὴν καθαρότητα των ἀγγέλων, να διασπέρνω το άρωμα τῶν ἰδίων σου ἀρετών περί σου, να αφαίρεσω τὸ δυσάρεστο σου εἰς τέτοιες χείρας. Θέλω να ανοίγω τὴν καρδία μου πρός σε ὡς τόπος σωτηρίας καί καταφυγής. Καί ενώ μένεισ με ἐν Ἀγία Κοινωνία, προσεύχομαι σοι περὶ τοῦς ιερέων, ὅπως πάντες εἰσι ἄξιον εἰς τὴν λατρεία σου.

Ἰησοῦ, φιλῶ τὸν ἀριστερόν σου πόδα καί οὕτως θέλω να κάνω εξιλάσκομαι περὶ τούς που σε λαμβάνουν συνήθεια καί χωρὶς τήν εἰκόνα ψυχῆς. Δόξα τῷ Πατρί...

Ἰησοῦ, φιλῶ τὸν δεξιόν σου πόδα καί οὕτως θέλω να κάνω εξιλάσκομαι περὶ τούς που σε λαμβάνουν μόνον ὡς ἀπάτη. Ω, εἰ ἔχουν τόλμη να ποιοῦν αυτό, τότε αἰτούω σε να ανανεύσεις τὸ θαῦμα που ἐποίησας εἰς τοῦ κεντυρίωνα Λογγίνον. Ως ἔθεραπες τήν ψυχήν του καί μετέστρεψας αὐτόν ὅταν ἥψεσαι αὐτόν με τὸ αἷμα που ῥέει ἀπὸ τῆς διακεκομμένης σου καρδίας, οὕτω καί σὺ διὰ τοῦ σακραμέντου σου ἁφής με τούς πονηρούς, μεταβάλλε τα πνεύματα μισούντων εἰς αγάπην καί τούς ὑβρίζοντας εἰς ἐρωτικούς. Δόξα τῷ Πατρί...

Ιησού, σε λατρεύω και σέ βαρύνω την αγαπητή καρδιά Σου, στην οποία συγκεντρώνονται όλα τα αδικήματα. Θέλω να κάνω εξιλέωση για όλες τις προσβολές εναντίον του Αγίου Σακράμεντος, να Σου δώσω τη λάτρεια των ανθρώπων ως ανταπόδοση στη αγάπη Σου και να συμμαχήσω μαζί Σου σε όλα τα πάθη. Δόξα Πατέρα...

Ιησού. Αν κάποιο αδίκημα απομακρυνθεί από την εξιλέωσή μου, κλείσε με στο καρδιά και στη θέληση Σου σαν σε φυλακή, ώστε να μπορώ να κάνω εξιλέωση για κάθε προσβολή. Θα ζητήσω επίσης τη Παναγία να με έχει πάντα μαζί της, έτσι θα μπορέσουμε μαζί να εκπληρωθούμε για όλα και όλους. Έτσι θα απομακρύνουμε από Σένα τις κυματώσεις της πικριάς με την οποία οι άνθρωποι σου χύνουν.

Ο Ιησού μου! Θυμήσου ότι κι εγώ είμαι μια ταλαντευόμενη, αμαρτωλή κτίσισσα. Κλείσε με στο καρδιά Σου και με τις αλύες της αγάπης Σου να μη μόνον γίνω αιχμάλωτος σου, αλλά και να δεσμευτούν όλα τα σκέψιμένα μου, όλες οι αισθήσεις και προθέσεις, χέρια και πόδια στο εσύ. Να είναι το καρδιά Σου η φυλακή μου, οι αλύδες της αγάπης σου, οι φλόγες σου το τροφή μου, ο πνεύματι σου ο έμψυχος μου. Να είναι η Παναγία θέληση σου τα σιδερά που να μη μπορώ να βγω από τη φυλακή μου. Τότε θα νιώθω μόνο φλόγες, θα δω μόνο φλόγες. Θα Σου δοθεί την ζωή μου. Ενώ παραμένω μαζί σου στη φυλακή, εσύ θα έχεις την ελευθερία σου μέσα σε μένα. Δεν είναι αυτό το σκοπό σου όταν κλείνετε στον Οστιά, να λαμβάνετε τη λευτερία από τις ψυχές που Σέ δεχονται, ώστε να αναπτύσσεις τη ζωή σου μέσα τους; Τώρα ευγλογήσου με ως σήμα της αγάπης σου. Δώσε στην ψυχή μου το μυστικό φιλί της αγάπης ενώ χαρούμαι στο αγκάλιασμα Σου. Δόξα Πατέρα...

Γλυκύ καρδιά Ιησού! Όταν ίδρυσας το Παναγία Σακράμεντο του Βήματος και είδες με τον πνεύμα σου τις φωνές της αχαρίστησης και των προσβολών από τα κτίσισμά Σου, δεν αποσύρθηκες. Ακόμη κι όταν τραυματίζεσαι και βαφιέσαι με πικριά, βύθισες όλα στην απεραντοτητα της αγάπης σου. Μετά που διδάξατε τους μαθητές Σου και προσθέσατε ότι πρέπει να κάνουν ό,τι έκανες εσύ, χρίστηκε τους ως ιερείς δίνοντάς τους τη δύναμη να χρίζουν. Έτσι σκέφτηκες όλους τους ιερείς ταυτόχρονα και δημιούργησες ένα μέσο για εξιλέωση για όλα.

Στο τέλος του Τελευταίου Δείπνου, Παίρνετε τους αποστόλους Σου μαζί σας και κινείταιτε προς τον Κήπο της Γέθσημανης, όπου η Πασχαλινή Σου Οδός θα αρχίζει. Ακολούθησα σε όλες τις μέρες μου, ο Ιησούς μου, για να παραμείνω πιστό σας συντρόφο. Όταν περπατάτε, θέλω να κάνω αποκατάσταση για όλες τις ψυχές που εγκαταλείπουν την Εκκλησία με σκορπίστικους και απασχολημένους νους; Θέλω επίσης να Σε ζητήσω να δώσετε φως και χάρη σε αυτούς τους ιερείς που δεν ωφελούνται καθόλου από τα ιερά πράγματα επειδή δεν χρησιμοποιούν καλά τα μέσα της χάριτος.

Σκέψεις και Πράξεις

από τον Αγιο Πατέρα Αννίμπαλε ντι Φραντσία

Ο Ιησούς κρύβεται στο Άρτο για να δώσει Ζωή σε όλους. Στον αόρατο του τρόπο, περιβάλλει όλα τα αιώνες και δίνει Φως σε όλους.

Αναλογικά, κρύβοντας εαυτούς στον Ιησού, θα δώσουμε ζωή και φως σε όλους με τις προσευχές μας και αποκαταστάσεις, ακόμη και στους αιρετικούς και στους απίστους, γιατί ο Ιησούς δεν αποκλείει κανέναν.

Τι πρέπει να κάνουμε στην αόρατοτητα μας; Για να γίνουμε όμοιοι με τον Ιησού Χριστό, πρέπει να κρύψουμε όλα στον Ιησού, δηλαδή σκέψεις, βλέμματα, λόγους, καρδιακά χτυπήματα, αισθήσεις, επιθυμίες, βήματα και έργα; ακόμη και τις προσευχές μας—θα πρέπει να κρύψουμε σε αυτές του Ιησού. Και όπως ο Αγαπητός Ιησούς περιβάλλει όλα τα αιώνες στην Ευχαριστία, θα το κάνουμε κι εμείς. Κολλημένοι μαζί Του, θα είμαστε η σκέψη κάθε νους, ο λόγος κάθε γλώσσας, επιθυμία κάθε καρδιάς, βήμα κάθε ποδιού, έργο κάθε χεριού. Κάνει αυτό, θα αποτρέψουμε από την Καρδία του Ιησού όλα τα κακά που όλες οι κτιστές θέλουν να Σου κάνουν, προσπαθώντας να αντικαταστήσουμε το κακό με όλο το αγαθοποιό που μπορούμε και έτσι ώστε να πιέζει τον Ιησού να δώσει σωτηρία, αγιότητα και Αγάπη σε όλες τις ψυχές.

Για να αντισταθμίσουμε τη Ζωή του Ιησού, η ζωή μας πρέπει να είναι πλήρως συμφωνική με την δική Του. Η ψυχή πρέπει να έχει το σκοπό να βρίσκεται σε όλα τα ιερά σκεύη του κόσμου για να τον συνοδεύει συνεχώς και να του προσφέρει συνεχή ανάπαυση και αποκατάσταση, και με αυτόν τον σκοπό να κάνει όλες τις πράξεις της ημέρας. Το πρώτο ιερό σκεύος βρίσκεται μέσα μας, στο καρδία μας, επομένως πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή σε όλα όσα θέλει ο Αγαπητός Ιησούς να κάνει μέσα μας. Πολλές φορές, βρισκόμενος στο καρδιά μας, ο Ιησούς μας κάνει να νιώθουμε την ανάγκη της προσευχής. Ωχ, είναι ο Ιησούς που θέλει να προσεύχηται και θέλει μαζί Του, σχεδόν ταυτιζόμενος με τη φωνή μας, με το πάθος μας και με όλο το καρδία μας για να κάνει την προσευχή μας μία με την δική του! Και έτσι, για να τιμήσουμε την Προσέυχη του Ιησού, θα είμαστε προσοχικοί να Του προσφέρουμε όλη τη παρουσία μας, ώστε ο Αγαπητός Ιησούς να ανεβάσει την Προσεύχη Τον στον Ουρανό για να μιλήσει με τον Πατέρα και Να Ανανέωση στο κόσμο τις επιδράσεις της δικής Του Προσευχής.

Πρέπει να είμαστε προσοχικοί σε κάθε κίνηση μέσα μας, γιατί ο Αγαπητός Ιησούς τώρα μας κάνει να πάθουμε, τώρα θέλει μαζί Του στη προσευχή, τώρα μας βάζει σε μια εσωτερική κατάσταση, τώρα σε άλλη, για να επαναλαμβάνεται η δική του Ζωή μέσα μας.

Να υποθέσουμε ότι ο Ιησούς μας βάζει στην περίπτωση να ασκούμε υπομονή. Λάμβανε τόσο σοβαρές και πολλές προσβολές από τα πλάσματα, ώστε νιώθει κινδυνεύοντας να χτυπήσει τους ανθρώπους με τιμωρίες. Και εδώ μας δίνει την ευκαιρία να ασκούμε υπομονή. Και πρέπει να Του τιμήσουμε, ανέχομαστε όλα με ηρεμία, όπως κάνει ο Ιησούς. Και η Υπομονή μας θα σώσει από τα Χέρια Τον τις τιμωρίες που άλλοι άνθρωποι του προκαλούν, γιατί Θα ασκεί την Δική Του Θεϊκή Υπομονή μέσα μας. Και όπως με τη υπομονή, έτσι και με όλες τις άλλες αρετές. Στο Μυστήριο, ο Αγαπητός Ιησούς ασκεί όλες τις αρετές, από Τον θα πάρουμε ανδρεία, ευκολία, υπομονή, ανοχή, ταπεινοφροσύνη, υπακοή.

Ο καλός Ιησούς μας δίνει την Σάρκα του για τροφή, και εμείς θα Του δοθούμε τη λάβη, θέληση, επιθυμίες, σκέψεις και αισθήματα μας για να Τον τρέφουμε. Με αυτόν τον τρόπο θα ανταγωνιστείμαστε την Αγάπη του Ιησού. Δεν θα αφίσουμε τίποτε να μπει μέσα σ' εμάς που δεν είναι Ο ίδιος, επομένως όλα αυτά που θα κάνουμε—όλα πρέπει να υπηρετούν για να τροφεύσουν τον αγαπημένο μας Ιησού. Η σκέψη μας πρέπει να τρέψει τη Θεία Σκέψη—that is, νοώντας ότι ο Ιησούς είναι κρυμμένος μέσα σ' εμάς και θέλει την τροφή της σκέψης μας. Έτσι, με το να σκέφτομαστε αγιωτά, τροφοδοτούμε τη Θεία Σκέψη. Τα λόγια μας, οι καρδιές μας, τα αισθήματα, επιθυμίες, βήματα, έργα—όλα πρέπει να υπηρετούν για να τρέφουν τον Ιησού. Πρέπει να θέσουμε την πρόθεση να τροφοδοτούμε τις κτιστές στον Ιησού.

Ω αγάπη μου γλυκιά, σε αυτήν τη στιγμή μετουσίωσας εαυτόν σε άρτο και οινό. Ω παρακαλώ, ω Ιησού, αφήστε όλα όσα λέω και κάνω να είναι μια συνεχής Αγία Κοινωνία Σου μέσα μου και στις ψυχές.

Γλυκιά Ζωή μου, όταν έρχεσαι μέσα σ' εμένα, αφήστε κάθε καρδιά μου, επιθυμία, αίσθημα, σκέψη και λόγια να νιώσουν τη δύναμη της Σακραματικής Αγίας Κοινωνίας έτσι ώστε, αγιοποιημένος, όλος ο μικρός μου εαυτός να γίνει πολλά Δωράτια για να Σου τα δίνω στις ψυχές.

Ω Ιησού, γλυκιά αγάπη μου, να είμαι το μικρό σου Δώρα ώστε να περιέχω μέσα μου, όπως ένα Ζωντανό Δώρο, όλο Σένα.

¹ Αρχικά εκείνο των αποστόλων

² Με κάθε θανάσιμο αμαρτήματα, έτσι και με κάθε ανάρμοστη Κοινωνία, ο Σωτήρας, σύμφωνα με τα λόγια του Απόστολου Παύλου, σταυρώνεται ξανά, επομένως, σαν να παραδίδεται ξανά στον θάνατο.

³ Βλ. “Η Μυστική Πόλη του Θεού”, από τη Μαρία της Αγρέδας. Τόμος II, Τμήμα ΙΙ, Βιβλίο 6, Κεφάλαιο 10.

Θυσία και Ευχαριστία