Dwadzieścia cztery godziny Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa

24 godziny Gorzkiej Pasji Naszego Pana Jezusa Chrystusa przez Luizę Piccarretę, Małą Córkę Bożej Woli

† Dziesiąta Godzina
Od 2 do 3 AM †

Jezus przesłuchiwany przez Annasza, znieważony i uderzony w twarz

Przygotowanie przed każdą godziną

Jezu, moje boskie strażniku! Teraz oddałem się na krótki sen. Ale ponieważ nie chcesz pozostać sam i bez mnie, przebudziłeś mnie i pozwoliłeś mi być z Tobą w domu Annasza.¹ Pyta Cię o Twoje nauczanie i uczniów. A Ty, O Jezu, otwierasz swoje święte usta i mówisz głosem godnym i jasnym: "Mówiłem publicznie przed światem, nauczałem w synagodze i w świątyni, nie mówiłem nic tajemniczo. Zapytaj tych, którzy słyszeli Mnie. Oni wissen, co mówię."

Radykali są zdumieni tym godnym wyglądem. Ale okrucieństwo sługi, który chce się podobać Annaszowi, jest tak wielkie, że zbliża się do Ciebie i uderza Cię tak mocno w twarz żelazną pięścią, że potykasz się i Twoja twarz puchnie.

Teraz rozumiem, moje słodkie życie, dlaczego mnie przebudziłeś. Miałeś rację. Zaprawdę, trzymałbym Cię, gdy byłeś bliski upadku. A Twoi wrogowie wybuchają śmiechem i klaskami przy tej niesprawiedliwej czynności. Ale wspieram Ciebie i deklaruję gotowość odważnie znosić cierpienie dla Ciebie. Lamentuję Cię za tę zniewagę. W unii z Tobą chcę dokonać pokuty za tak wielu lękliwych dusz, które są łatwo przestraszone; za tych, którzy nie mówią prawdy ze strachu przed człowiekiem; za tych, którzy nie okazują właściwego szacunku dla kapłanów i za tyle błędów popełnionych przez marudzenie.

Teraz widzę, moje smutne Jezu, że Annasz wysyła Cię do Kajfasza a Twoi wrogowie rzucają Ciebie ze schodów. A Ty, moja miłość, dokonujesz pokuty za ten upadek dla tych, którzy toną w grzechach nocą, ciemność im sprzyjając. Zwołasz fałszywych nauczycieli i niewiernych do światła wiary. - Ja też połączę swoje dzieła pokutne z Twoimi. Do momentu, gdy dotrzesz do domu Kajfasza, moje wzdychy towarzyszyć Ci będą, aby bronić Ciebie przed Twoimi wrógami. Jeśli ponownie zasnę między tym czasem, Ty będziesz strzegł mnie. Przebudź mnie, kiedy Twoja miłość nakazuje Ci wezwanie do siebie.

Rozważania i praktyki

przez św. o. Annibale Di Francia

Jezus, postawiony przed Annasem, jest przez niego pytany o swoją Doktrynę i o swoich uczniów. Odpowiada on na temat swojej Doktryny w celu Chwały Ojca, ale nie dotyka swoich uczniów, aby nie upaść w Miłosierdziu. A my—czy jesteśmy odważni i dzielni, gdy chodzi o chwalenie Pana, czy pozwalamy sobie pokonać przez ludzki respekt? Musimy zawsze mówić prawdę, nawet przed wybitnymi osobami. W naszych słowach, czy zawsze szukamy Chwały Bożej? Aby podnieść Chwałę Bożą, czy wszystko cierpiemy z cierpliwością jak Jezus? Czy zawsze unikamy mówienia złego o swoim sąsiedzie i czy go wybaczamy, jeśli słyszymy, że inni go znieważają? Jezus strzeże naszego serca, a my—czy strzegiemy Serca Jezusa, aby nie otrzymało on żadnej krzywdy, która nie została przez nas naprawiona? Czy strzegiemy siebie we wszystkim, aby każda z naszych myśli, spojrzeń, słów, uczuć, bicie serca i pragnień była taką samą strażniczką wokół Jezusa, strzeżącą Jego Serce i naprawiającą za wszystkie krzywdy? I aby to zrobić, czy prosimy Jezusa, aby strzegł każdego naszego czynu i pomógł nam strzec własnych serc? Każdy czyn, który wykonujemy w Boże, jest Żywotem Boskim, którego przyjmujemy we własnym życiu. A ponieważ jesteśmy bardzo ograniczeni, a Bóg Jest Ogromny, nie możemy zamknąć Boga w naszym prostym czynie. Dlatego powielajmy je jak najwięcej, aby przynajmniej rozszerzyć swoją zdolność do rozumienia i miłości. Czy jesteśmy gotowi odpowiedzieć, gdy nasz Jezus nas wezwie? Wezwanie od Boga może się usłyszeć w wielu sposobach: przez inspiracje, poprzez czytanie dobrych książek, przykładami. Może się usłyszeć konkretnie za pośrednictwem atrakcji łaski i nawet za pomocą samych niespokojnych ruchów powietrza.

Mój Słodki Jezu, niech Twój Głos zawsze brzmiał w moim sercu; niech wszystko, co mnie otacza, wewnątrz i na zewnętrzności, jest ciągłym głosem, który wezwie mnie do miłości Ciebie zawsze;

a niech harmonia Twojego Boskiego Głosu uniemożliwi mi usłyszenie jakiegokolwiek innego rozpraszającego ludzkiego głosu.

¹ Zauważ, że dusza pustelnicza (Luiza) doświadczała kontemplacji różnych tajemnic Zbawiciela w nocy, kiedy krótki sen zmieniał się z kontemplacją Męki. Stąd możemy wywnioskować, jak miły jest dla Zbawiciela kontemplacja i modlitwa w nocy. Gdy hałas świata umilknie i jego mieszkańcy zasną, łaska Pana bardziej obficie się przekazuje duszom budzącym się z Nim. Święci pisarze są zgodni w chwale modlitwy nocnej. “O północy stanąłem, aby Cię pochwalić” (Ps 118:62). Sam Jezus spędzał całe noce na modlitwie, a różne zgromadzenia religijne podążają za Jego przykładem śpiewając msze nocne. Jeśli to nie jest możliwe, zróbmy dobry zamiar wieczorem, aby chwalić i kochać Najwyższego każdym oddechem, każdym biciem serca w ciągu nocy. Chociażby wybralismy godzinę tu i tam w nocy na modlitwę i rozważmy, ile dzieci świata poświęca godziny nocne sprawom ziemskim i ile grzeszników czuwa przez noce, aby wykonać swoje nieczystości. Czy pobożni chrześcijanie nie powinni być w stanie poświęcić godzinę tu i tam w nocy na rozmowę z Bogiem, który bogato odwdzięczy im za ofiarę spania?

Ofiarowanie i Dziękczynienie