Dwadzieścia cztery godziny Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa

24 godziny Gorzkiej Pasji Naszego Pana Jezusa Chrystusa przez Luizę Piccarretę, Małą Córkę Bożej Woli

† Dwadziesta Trzecia Godzina
Od 15 do 16 PM †

Przebicie boku Jezusa kopiją. Złożenie z krzyża

Przygotowanie przed każdą godziną

Mój odszedłe Zbawicielu! Natura wykrzyknęła krzyk bólu przy Twoim odejściu i żałowała Twój bolesny śmierć, rozpoznając Ciebie jako swojego Stwórcę.¹ Anioły w tysiącach i tysiącach wiszą nad Twoim krzyżem, żałując Twojej śmierci, czczą Cię jako prawdziwego Boga i towarzyszą Ci do Limbu, gdzie błogosławisz te nieskończone dusze, które oczekiwały na Twój przyjazd przez wieki i tysiąclecia.

Mój Jezu! Nie mogę oderwać się od krzyża, nie mogę nasycić całowania Twoich świętych ran, które mówiąc do mnie z nalegającą elokwencją, jak bardzo kochasz mnie. Gdy widzę Twój zmartwychwstały ciało, rany tak głębokie, że kości leżą na gołe, o, wtedy myślę, że muszę umrzeć. Chcę umyć Twoje rany moimi łzami, chcę kochać Cię tak głęboko, żeby moja miłość je uleczyła i przywróciła Twą ludzkość, która całkowicie stała się niepoznawalna, do swojej naturalnej piękności. Chcę oddać swoją krwią, aby wypełnić Twoje wyblakłe żyły i wezwać Cię z powrotem do życia.

Mój Jezu, co miłość nie może! Miłość to życie. Chcę dać Ci życie moją miłością. Ale jeśli moja jest za mała, to daj mi Twoją miłość, z którą mogę wszystko zrobić. Z pewnością będę mógł dać życie Twojej najświętszej ludzkości.

Mój słodki Jezu! Nawet po swojej śmierci chcesz mi pokazać, a nawet udowodnić, że kochasz mnie i przygotowałeś dla mnie miejsce schronienia w swoim Sercu. Przychodzi żołnierz, który, posłuszny wyższej władzy, chce się upewnić Twojej śmierci. Otwierając Twój bok kopiją, nanosi głęboką ranę i przebija Ci serce. Ty, moja miłość, wylewasz ostatnie krople krwi i wody, które jeszcze zawiera Twoje kochające serce. O, co nie mówi ta rana, którą otworzyła miłość! Nawet jeśli Twój ust zamknął się, Twoje serce nadal mówi, i mówi do mnie:

"Mój dziecko, po tym jak oddałem wszystko, chciałem otworzyć miejsce schronienia w Moim Sercu dla wszystkich dusz przez tę lancę. To serce będzie wołać do wszystkich bez przerwy: 'Przyjdź do Mnie, jeśli chcesz być zbawionym.' W tym Sercu znajdziesz świętość i staniecie się świętymi, w nim pocieszenie w cierpieniu, siłę w słabości, pokój w wątpliwościach i towarzysztwo w opuszczeniu. Dusze, które pragnę miłości do Mnie, jeśli naprawdę chcecie kochać Mię, wtedy przyjdźcie i zamieszkajcie w tym Sercu Moim.' Tu znajdziesz prawdziwą miłość do Mnie, płomienie, które zapalą was i całkowicie spali. Wszystko ma swój środek w tym sercu. Tutaj są Moje sakramenty, tutaj jest Moj Kościół, tu bije puls jego życia i życie wszystkich dusz.' W tym Sercu czuję też profanacje Mojego Kościoła, ataki Jego wrogów, strzały, które go ranią, cierpienia Mojych dzieci, którzy są potłuczeni pod nogi. Tak, nie ma obrazy, którego to Serce Moje nie czuło by. Dlatego, Mój dziecko, niech Twoje życie będzie w tym Sercu Moim, bronić Mnie, odkupić za Mnie i prowadzić do nich."

Moja miłość! Jeśli lanca raniła Twój Serce dla mnie, to proszę Cię, abyś również ranił moje serce, moje skłonności, moje pragnienia i całe moje istnienie Twoimi własnymi rękami. Niech nic we mnie nie pozostanie nieranione przez Twoją miłość. Łączę swoje cierpienia z ogromnym cierpieniem naszej drogiej Matki Maryi, która, gdy widziała Twój Serce przebite, była bliska śmierci ze bólu i miłości.

Moju Jezu! W tym przebitem Sercu Twoim znajdę swoje życie. Wszystko, czego potrzebuję, aby móc pracować, wezmę z tego serca. Potem moje myśli już nie będą samodzielne, a nawet jeśli przyjdą, uczynię Twoimi własnymi. Moja wola również przestanie być samodzielna, a nawet jeśli się poruszy, trzymam się Twojej. Moja samo-miłość umrze. Jeśli odrodzi się, wezmę Twoją miłość. Jezu, całe Twoje życie jest moim życiem. To Twój zamiar i to mój zamiar.

Złożenie z Krzyża

Moju Jezu, któryś umarł śmiercią! Widzę, że uczniowie pośpieszają cię zdjąć z krzyża. Józef z Arimatei i Nikodemus, którzy ukrywali się odtąd, teraz chcą dać ci godne pogrzebu, pełnych odwagi i bez lęku przed człowiekiem. Dlatego biorą młotek i kleszcze, aby spełnić święte, a jednak tak smutne zadanie rozwiązywania Ciebie z krzyża, podczas gdy Twoja Matka, przebita bólem, roztacza ramiona, by cię przyjąć na swoje łono.

Moju Jezu! Gdy cię rozwiązują z krzyża, również chcę pomóc Twym uczniom i podtrzymać Twoje święte ciało. Z Twoją świątą Matką oddam Ci czci, pokażę Ci miłość mojego serca i potem zamknę się w Twoim sercu, nigdy więcej nie opuszczając go.

Rozważania i praktyki

św. ojciec Annibale Di Francia

Po Jego śmierci Jezus chciał, aby go raniła włócznia dla miłości naszej. A my—czy pozwalamy sobie być ranionymi we wszystkim przez Miłość Jezusa; czy raczej pozwalamy sobie być ranionymi przez miłość stworzeń, przyjemności i przywiązanie do siebie? Również zimność, ciemność i umartwienia, zarówno wewnętrzne jak i zewnętrzne, są rany, które Pan sprawia duszom. Jeśli nie bierzemy ich z Ręk Boga, sami się ranimy, a nasze rany zwiększają pasje, słabości, samoocenę—innym słowem, każde złe. Z drugiej strony, jeśli przyjmijmy je jako rany sprawione przez Jezusa, On umieści w tych ranach swoją Miłość, Swe Cnoty i Swą Podobiznę, co spowoduje, że zasługamy na Jego Pocałunki, Laskawości i wszystkie stratagemy Bożej Miłości. Te rany będą ciągłymi głosami, które wezwą Go i zmuszą do zamieszkania z nami ciągle.

O mój Jezu, niech Twoja włócznia będzie moim strażnikiem, który broni mnie przed każdym ranieniem stworzeń.

Jezus pozwala sobie zostać zdjętym z Krzyża w ramiona swojej Matki. A my—czy składamy wszystkie nasze lęki, wątpliwości i niepokoje w ręce naszej Matki? Jezus odpoczął na łonie swej Bożej Matki. A czy pozwalamy Jezusowi odpocząć, odrzucając nasze lęki i agitacje?

Wszyscy: Moja Mamo, usuń z mojego serca wszystko, co może przeszkadzać Jezusu w odpoczynku we mnie.

¹ Ziemia drżała, skały pękały, groby otwierały się, umarli wskrzeszali i zasłona świątyni rozdarła się.

Ofiara i Dziękczynienie