Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Αίθουσα Λατρείας

Αγαπητέ Ιησού παρών στο Τιμιότερο Σάκραμα του Βήματος σέβομαι και προσκυνώ Σε. Αγαπώ σε, Κύριε. Είμαι ευγνώμονας για την ευκαιρία να είμαι μαζί σου σε αυτό το ωραίο μικρό παρεκκλησί. Ευχαριστώ για τη παρουσία Σου σε όλα τα Ταβερνάκια του κόσμου, Κύριε. Ευχαριστώ για τη Θειά Λειτουργία και την Κοινωνία αυτήν τον πρωίνο και για τον ωραίο ιερέα που επισκέφθηκε το παραοικιά μας.

Κύριε, ευχαριστώ για την υπέρτατη μέρα με τη οικογένειά μου χθες και με τον φίλο μου. Παρακαλώ να παρηγορήσεις (όνομα απορρίφθηκε) που είναι τόσο άσχημα αρρώστης. Ιάσαι την αν θέλει, Ιησού. Δώσε της τη γαλήνη Σου, Κύριε.

«Τέκνο μου, τέκνο μου μη φοβάσαι για ό,τι θα έρθει αύριο ή τι θα συμβεί στο μέλλον. Δεν είχα πάντα προνοήσει σας;»

Ναί, Κύριε. Έχεις πάντοτε προνοήσει μου.

«Αυτό δεν θα αλλάξει, τέκνο μου. Πρέπει ποτέ να φοβάσαι το μέλλον ή να έχετε οποιαδήποτε ανησύχηση για αυτό. Ξέρω ότι μερικές φορές είστε λυπημένοι, αλλά μη συγκεντρώνονται σε ό,τι θα χαστούν. Συγκεντρώνεται μόνο στο τι πρέπει να γίνει για να σωθούν οι ψυχές και να διοικείτε με μεγάλη αγάπη στις ανάγκες τους. Έχετε μάθει καλά πώς να το κάνετε αυτό, τέκνο μου. Σας έχω δώσει την ενσωματωμένη ικανότητα να απαντάτε υπό πίεση και σε έκτακτες περιπτώσεις με ηρεμία και ακόμη και με ελαφριά καρδιά όταν άλλοι είναι φοβισμένοι. Σας έχουν δοθεί ταλέντα για να χαρίζετε και να ενθουσιάζετε τους ανθρώπους ακόμα και στις σκοτεινότερες μέρες. Έβλεπες αυτό όταν ήσουν στο κρεβάτι ενός ασθενούς σε αναπνοϊκή ή καρδιακή δυσκολία. Ήταν σαφής, θυμάσαι την εκπαίδευσή σου και πήρατε μέτρα για να σώσει τη ζωή τους. Τέκνο μου, θύμησε πώς ακόμα θα έμεινες έκπληκτη από πόσο ήρεμος ήταν;»

Ναί, Κύριε. Θυμάμαι αυτό και ακόμη προκαλεί με να σκέφτομαι πόσο extraño φαινόταν μου μετά. Κατά τη διάρκεια της έκτακτης ανάγκης φαίνεται ότι μοι δόθηκε μεγαλύτερη διαυγής του νους, από την χάρη Σου, και μπορούσα να δείξω τι έπρεπε να γίνει επόμενο. Δεν ήξερα όλο το κλινικό πορτρέτο, αλλά έγινα τουλάχιστον τι έπρεπε να κάνω επόμενο για να μετακινήσω τον ασθενή προς σταθερότητα. Μερικές φορές σήμαινε απλά την έναρξη της ΚΠΡ ή τη κάλεσμα ενός κοδικού, αλλά άλλες φορές μπορούσα να λάβω λιγότερο δραστικά μέτρα για να τους δώσω ανάκλαση. Αυτό ήταν μόνο από την χάρη Σου, συνειδητοποιώ Κύριε.

“Ναι, παιδί μου. Η μητέρα σου είχε αυτό το δώρο επίσης. Ήταν πολύ ήρεμη σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης και μπορούσε να αντιμετωπίσει πολύ στρεςερές καταστάσεις με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση.”

Ναι, Κύριε. Θυμάμαι πώς ήταν κατά τη διάρκεια ενός τυφώνα που πέρασε από το σπίτι μας. Ήχησε σαν να έρχεται ένα τραίνι προς εμάς και τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας μου ενήργησαν γρήγορα αλλά πολύ ήρεμα.

“Παιδί μου, αυτό είναι αληθινό και ως αποτέλεσμα, αν και είστε νευρικά συ με τους αδελφούς σας, ήταν βέβαιοι ότι οι γονείς σας ήξεραν τι να κάνουν για να σας προστατέψουν. Ζήτησαν επίσης τα παιδιά να προσεύχονται και όλα έκανατε έτσι. Έδωσαν κάτι ιερό να κάνετε, και να συγκεντρωθείτε σε αυτό που καλούσε επίσης προστασία στην οικογένεια τους.”

Είχαμε επίσης καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης, Κύριε.

“Ναι, και αυτό είναι καλό, γιατί τότε ακούσατε τους γονείς σας και ακολουθήσατε τις οδηγίες τους και προσευχήσθε επίσης. Υπάρχει μια σημαντική μάθημα σε αυτό, παιδί μου. Σκεφτείστε πάνω στούτο και εφαρμόζετε το σε μελλοντικές καταστάσεις. Έχετε ήδη μαθαίνει από παράδειγμα και εφαρμογή του σε άλλα προβλήματα. Θέλω να καταλάβεις αυτήν την περίσταση καλύτερα και να τη διαλύσετε ώστε να κερδίσει αυτοπεποίθηση για μελλοντικές καταστάσεις. Όταν ηγεμόνευες και οδηγείτε άλλους υπό εξτρεμή στρες και χρόνοι κινδύνου, η αυτοπεποίθησή σας και η πρόθυμο να πράξει εμπιστεύεται στους άλλους που δεν μπορούν να σκέφτονται τόσο ξεκάθαρα. Να τους δώσει μια εργασία ή ευθύνη βοηθεί να επιτευχθούν το αποτέλεσμα μέσω συνεργασίας και αφήνει τους άλλους να συγκεντρωθούν σε θετικές βήματα αντί για αντιδράσεις από φόβο, που μόνο χειροτερεύει τις πράξεις και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να κινδυνέψει τη ζωή των άλλων.”

Μου το λέεις αυτό για κάποιο λόγο, Κύριε. Φαίνεται ότι η προπαρασκευή συνεχίζεται ενώ για αρκετό καιρό ο εστίας ήταν στην κλήση ψυχών στο καρδιά σας μέσω μετανοίας και μετάστασης. Καταλαβαίνω την ώθηση του Αγίου Πνεύματός σου να είναι ένα είδος προειδοποίησης. Είναι αυτό σωστό, Κύριε;

«Τέκνο μου αγαπημένο, δεν ενημέρωσα σε και πολλούς από τους αγγέλους μου για τα γεγονότα που θα έρθουν; Έκανα αυτό κατά μια περίοδο δεκαετιών και χρόνων και όμως πολλοί γίνουν αδιαφορικοί επειδή αυτές οι αλλαγές δεν συνέβησαν μέσα στο χρονικό σας πρόγραμμα. Οι τρόποι του Θεού δεν είναι όπως οι δικοί σου, λαός μου, και όμως όταν μια προειδοποίηση που έδωσα δεν πραγματοποιείται εντός ενός μήνα, πολλοί ψυχές κουρασμένα από το να πιστεύουν σε μένα. Είναι ευχαριστημένος όταν τα γεγονότα μετριάζονται μέσω της προσευχής και του νηστείας. Αινείτε τον Θεό όταν η ειρήνη συνεχίζεται. Παρ' όλα αυτά, σας λέω, μην γίνετε αδιαφορικοί γιατί υπάρχει μεγάλη πνευματική σκοτιάδα στον κόσμο και ο πονηρός ψάχνει την καταστροφή των ψυχών. Αυτό δεν είναι ένα παραμύθι ή ένας μυθος, τέκνα μου, αλλά πραγματικότητα. Τόσα παιδιά μου έχουν χάσει επαφή με τη πραγματικότητα γιατί έχουν απομονωθεί από τον κόσμο. Έχουν δημιουργήσει την δική τους πολιτιστική ζωή εργασίας και ψυχαγωγίας και έχουν ξεχάσει το εντολή μου να αγαπάνε τον πλησίον σας ως εαυτόν σας. Πολλοί από τα παιδιά μου δεν είναι διαφορετικοί από τους Φαρισαίους της γης μου που έλεγαν, «Ποιος είναι ο πλησίων μου;» Δεν ήθελαν να υπηρετήσουν με αγάπη και ελέος αυτούς που είχαν περιθωριοποιήσει, τους Σαμαρείτες, τους Ελληνιστές ή οποιονδήποτε θεωρούσαν ως «κατώτερο» από την κοινωνική τους θέση. Μην είστε σαν οι Φαρισαίοι, τέκνα μου. Ίσως όπως η Μάμμη μου, οι Απόστολοι μου, οι μαθητές μου που μάθαινε ταπεινοφροσύνη, συμπάθεια, αγάπη και ελέος από τον Πρίγκηπα του Ελεού, τον Αρχηγό του Ελεού, τον Σωτήρα, Λυτρωτή και Κύριο. Ίσως σαν μένα. Έβαλα τα χέρια μου στους λεπρούς, τους ορφανάδες, τις χήρες, τους άρρωστους και τους νεκροί. Αυτοί ήταν όλοι οι ατυχήματοι στην εβραϊκή κοινωνία. Υπηρέτησα αυτούς που είχαν αρρώστηση της καρδιάς, του νοού και του πνεύματος και έφερα αγάπη, αξιοπρέπεια, συγγνώμη και ελέος αντίθετα. Αυτό είναι αυτό που σας καλώ να κάνετε. Δεν μπορείτε να το κάνετε απομονωμένοι από τον κόσμο. Ζήστε το Ευαγγέλιο, τέκνα μου. Πάρτ' με σε έναν πεθαίνων κόσμο. Θα σας οδηγήσει. Η Μάμμη μου θα σας οδηγεί. Αυτή, η Άμαρτητος, δεν έμεινε μέσα στο σπίτι της στη Ναζαρέτ κάθε φορά, αλλά ακόμη και αυτή ακολούθησε με σε πολλά από τα ταξίδια μου σε άλλες πόλεις και πόλεων. Αυτή και πολλοί γυναίκες μαθήτες ήρθαν με τους Απόστολους μου και μένα καθώς κηρύσσομε, θεραπεύομενε και διδάσκομενε. Πρέπει να βγείτε έξω, τέκνα μου σε αυτούς που είναι ανάγκης. Βλέπετε γύρω σας. Θα δεις τον πλησίον σας παντού. Ίσως ειρήνη, αγάπη, χαρά και ελέος για όλους τους συναντώ. Ροτήστε με τι θέλω να κάνετε και να λέτε. Θα οδηγήσει, τέκνα μου. Ας είμαστε πολύ απασχολημένοι στο έργο του Πατέρα μας, κατασκευάζοντας τη Βασιλεία του Θεού. Ζητήστε ψυχές ανάγκης. Ίσως προσεκτικοί. Όταν συμβεί τραγωδία, ανοίξτε τις καρδιες σας και τα σπίτια σας σε αυτούς που είναι ανάγκης. Μοιράσου τι έχεις από αγάπη, εμπιστευόμενος σε Εμένα, τον Ιησού σου να προνοεί για όλες τις ανάγκες σου. Θα είδετε μεγάλα θαύματα από τον Θεό μέσω της πίστης και του ελέους σας. Μην φοβάστε, αλλά εμπιστευθείτε. Τι χρειάζεται είναι αγάπη και εμπιστοσύνη. Όλα θα πάνε καλά. Αρκούμε να ξεκινήσουμε με οποιαδήποτε πράξη αγάπης μπορείς να κάνεις, τα παιδιά μου. Ίστε αγάπη. Όλα θα πάνε καλά. Προσεύχεσθε, ιδιαίτερα αυτή την εβδομάδα και τις επόμενες εβδομάδες για ειρήνη στον κόσμο και να ζήσατε ζωές αγιοσύνης. Ζητήστε συμφιλίωση στις οικογένειές σας και συχνάζετε στα Σακράμενα.”

«Πηγαίνετε με ειρήνη, τα μικρά μου παιδιά. Ευλογώ σε στο όνομα του Πατέρα μου, στο όνομά μου και στο όνομα του Αγίου Πνεύματός μου. Αύξησε την προσευχή της οικογένειας και να είστε ενός καρδιού και μιας γνώμης. Να είναιτε ενωμένοι στην πίστη σας και στη αγάπη του Θεού.»

Ναι, Κύριε. Ευχαριστώ, Ιησού. Αμήν.

«Είμαι μαζί σου, ο (όνομα κρυφτό) και η (όνομα κρυφτό). Είμαι με τους αγιούς φίλους σας και την οικογένειά σου. Να είστε ειρηνικοί.»

Ευχαριστώ, Ιησού. Σ' αγαπώ.

«Και εγώ σε αγαπώ.»